Er wordt eindelijk aktie ondernomen tegen de semi-fraude met de vermogensinregeling van windturbines, aldus het kabinet Zuhal Demir, en vandaag ook gepubliceerd in HLN.
Uiteraard is dit geen echte fraude, maar een vorm van financiële projectoptimalisatie die het gevolg is van een subsidiebeleid dat niet altijd even intelligent werd uitgewerkt in het verleden.
Niettemin leidt het wel tot een vorm van concurrentie-vervalsing.
Zo werd het subsidiesysteem uitgewerkt vanuit de optiek dat kleinere windturbines minder efficiënt zijn, en dus meer subsidies verdienen om een zekere rentabiliteit te hebben op eigen vermogen bij de projectfinanciering.
Als een projectontwikkelaar dan een windturbine "tweakt", met wat men in het artikel noemt "windsjoemelsoftware", meer bepaald het vermogen van een groter type windturbine verlaagt, maar wel alle andere kenmerken van het type windturbine behoudt ( zoals rotordiameter, masthoogte ) krijg je veel meer subsidiegeld "in the pocket" dan dat het project werkelijk verdient.
M.a.w. de constructuur of projectontwikkelaar laat de subsidiekraan iets langer lopen en heeft meer marge.
Dat is niet echt de bedoeling en deontologisch zeer bedenkelijk, zeker in dit tijdskader met een compleet ontsporend overheidsdeficit owv de Corona crisis.
Ook in het segment van kleine en middelgrote windturbines speelt dit.
Via het Vlaamse call systeem is er een subsidiesysteem uitgewerkt voor windturbines met een vermogen lager dan 300 kW.
Enkele constructeurs springen heel creatief om met het inregelen van het vermogen van hun windturbine ( dat hoger is dan 300 kW ) om in aanmerking te komen voor deze subsidies.
Je reinste concurrentievervalsing dus voor producenten/projectontwikkelaars die het spel wel eerlijk willen spelen.
Zelf verdelen we kleine en middelgrote windturbines van respectievelijk 25 kW en 250 kW, zonder genoemde sjoemelinregeling, prachtige systemen om op bedrijfsniveau de eigen energie op te wekken, zonder daarmee het grid teveel te belasten.
Meer nog, in de nabije toekomst zullen onze systemen ook voorzien worden van batterij-opslag, zodat het niveau van auto-consumptie nog veel hoger kan gebracht worden.
We zijn alvast heel blij dat het kabinet Demir met de nodige Vlaamse nuchterheid deze vorm van semi-fraude heeft willen aanpakken.
Noot: deze problematiek van concurrentievervalsing werd in het verleden aan een ander Vlaams Kabinet van Energie ook aangekaart, echter zonder gevolg.
Voor wie interesse heeft in een technische fiche voor de Duitse middelgrote windturbines die we verdelen, laat een bericht achter op onze contactpagina.
Comments